رقعة الجيب حرز حضرت رضا (ع) می باشد. از ياسر، خادم مأمون روايت شده است كه روزی حضرت رضا (ع) وارد قصر حميد بن قحطبه شدند، لباس را از تن بيرون کردند و به حميد دادند. حميد نیز لباس را براى شستشو به كنيز خود داد. پس از گذشت زمان کوتاهی کنیز آمد و رقعه را با خود آورده بود. آن رقعه را به حميد نشان داد و گفت: در گريبان لباس ابو الحسن (ع) این حرز را یافتم. حميد به حضرت رضا (ع) گفت: فداى شما گردم، اين جاريه دست نوشته اى در گريبان پيراهن شما يافته است، این رقعه چيست؟ حضرت فرمودند: تعويذى [دعاى پناه جويى] می باشد كه من هرگز آن را از خود دور نمی کنم. حميد گفت: ممكن است ما را به آن مشرّف نمایی؟ حضرت فرمودند: اين تعويذى است كه هركه در گريبان خود نگه دارد، بلا از او دفع خواهد شد و براى او نگاه دارى از شيطان رجيم است. آنگاه تعويذ را بر حميد خواند. و آن تعویذ این است:
“بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ”
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى اش هميشگى است،
بِسْمِ اللَّهِ اِنّى اَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ اِنْ كُنْتَ تَقِيّاً اَوْ غَيْرَ تَقِىٍّ
به نام خدا، من از تو به خداى رحمن پناه مى برم اگر پرهيزگار باشى، يا غير پرهيزگار،
اَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّميعِ الْبَصيرِ عَلى سَمْعِكَ وَ بَصَرِكَ
بستم به خدا شنواى بينا گوش و ديده ات را،
لا سُلْطانَ لَكَ عَلَىَّ وَ لا عَلى سَمْعى وَلا عَلى بَصَرى وَلاعَلى شَعْرى
تو را تسلّطى بر من نيست و نه بر گوشم و نه بر چشمم، و نه بر مويم،
وَلاعَلى بَشَرى وَلا عَلى لَحْمى وَلا عَلى دَمى وَلا عَلى مُخّى وَلا عَلى عَصَبى وَلا عَلى عِظامى
و نه بر پوستم، و نه بر گوشتم، و نه بر خونم، و نه بر مخم، و نه بر عصبم، و نه بر استخوانم،
وَلاعَلى مالى وَ لا عَلى ما رَزَقَنى رَبّى
و نه بر دارايى ام، و نه بر آنچه پروردگارم نصيبم نموده،
سَتَرْتُ بَيْنى وَ بَيْنَكَ بِسِتْرِ النُّبُوَّةِ الَّذِى اسْتَتَرَ اَنْبِيآءُ اللَّهِ بِهِ
پوشاندم بين خود و بين تو را به پوشش نبوّت، كه پيامبران خود را به آن پوشاندند،
مِنْ سَطَواتِ الْجَبابِرَةِ وَالْفَراعِنَةِ جَبْرَئيلُ عَنْ يَمينى وَ ميكائيلُ عَنْ يَسارى وَ اِسْرافيلُ عَنْ وَرآئى
از حملات گردنكشان و فرعونها، جبرئيل از جانب راستم، و ميكائيل از چپم، و اسرافيل از پشت سرم،
وَ مَحَمَّدٌ صَلّىَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَمامى وَاللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَىَّ يَمْنَعُكَ مِنّى
و محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) از پيش رويم، خدا آگاه بر من است، تو را از من باز مى دارد،
وَ يَمْنَعُ الشَّيْطانَ مِنّى اَللّهُمَّ لا يَغْلِبْ جَهْلُهُ اَناتَكَ اَنْ يَسْتَفِزَّنى وَ يَسْتَخِفَّنى
شيطان را از من باز مى دارد، خدايا نادانى اش بر بردبارى ات غلبه نمى كند، تا آرامشم را برهم زند، و سبكم شمارد،
اَللّهُمَّ اِلَيْكَ الْتَجَاْتُ اَللّهُمَّ اِلَيْكَ الْتَجَاْتُ اَللّهُمَّ اِلَيْكَ الْتَجَاْتُ
خدايا پناهنده به تو شدم، خدايا پناهنده به تو شدم، خداى پناهنده به تو شدم.
.